Przejdź do Treści

Podcast let’s talk about wellbeing odcinek bonusowy

Odcinek bonusowy – Medytacja na spokój umysłu

Pomysł na realizację tego odcinka powstał po warsztatach dla młodzieży. Pomiędzy jedną a drugą częścią warsztatów niesamowicie naładowanej grupie jako “przerwa energetyczna” została zaproponowana medytacja. Praktyka okazała się strzałem w dziesiątkę.

W tym bonusowym odcinku będziecie mogli przejść właśnie przez tę medytację razem z prowadzącą podcast Kasią Smudą.

Zapraszamy do słuchania!

Podcast Capgemini Polska

Produkcja: Cleverhearted Showrunners

Katarzyna Smuda: Dzisiejszy odcinek to odcinek bonusowy. Pomysł na jego realizację powstał po warsztatach, które przeprowadziłam w ramach programu “Zwolnieni z teorii”. Warsztaty były przeznaczone dla młodzieży ze szkół średnich, która realizuje swoje własne projekty społeczne. 

Agenda całodniowych warsztatów zakładała, że około 12.00 przeprowadzę “przerwę energetyczną”, a potem przez około godzinę warsztat z jednego z narzędzi do zarządzania projektem. 

Wszyscy byli mocno podekscytowani przerwą energetyczną i większość liczyła, że będą to zawody kto szybciej zbiegnie i wbiegnie na 13 piętro lub jakieś inne wyścigi po biurze. 

A ja ich zaprosiłam do medytacji. Byli już po kilku godzinach warsztatów, po takim czasie głowy nie są już najświeższe, dodatkowo zbliżało się popołudnie, więc taki naturalny moment spadku energii. 

Obawiałam się – 40 osobowa grupa młodych ludzi, napakowanych energią, kręcących się na krzesłach. Jak ja ich uspokoję do tej medytacji? Udało się od razu, a po 10 minutach praktyki grupa się wyciszyła i nabrała energii do dalszej nauki. 



Katarzyna Smuda: Czy ty też chcesz zacząć medytację, ale nie wiesz jak? 
Podążaj za moimi wskazówkami. Pozwoli ci się to skupić na ciele, umyśle i emocjach. 

Żeby wejść w tę praktykę potrzebujesz około 15 minut. Wyłącz wszystkie powiadomienia, najlepiej wyłącz maila i odłóż telefon. I na pewno nie prowadź samochodu. 
Jeżeli nie masz teraz 15 minut, odłóż ten odcinek na później. 

Jeżeli w trakcie praktyki twoje myśli zaczną uciekać – nic nie szkodzi. Kiedy zauważysz, że myślisz o czymś innym – po prostu wróć myślami do praktyki i do ciała. 

Zaczynamy:

1. Usiądź wygodnie i zrelaksuj się. Jeżeli chcesz możesz zamknąć oczy. 

2. Weź trzy głębokie oddechy. Niech wydech będzie dłuższy niż wdech

3. Przejdź uwagą do swoich stóp. Poczuj swoje palce. Wyobraź sobie, że kierujesz tam swój oddech. Skieruj uwagę na podeszwę stóp i pięty, spróbuj je poczuć i oddychać w to miejsce. 

4. Skieruj uwagę do swoich kostek. Zauważ w jakim są stanie. Czy są napięte, sztywna czy przeciwnie elastyczne i zrelaksowane. Niczego nie zmieniaj, nie kontroluj. Po prostu obserwuj. 

5. Przejdź uwagą do swoich łydek.. Skieruj tam swój oddech. Zauważ, czy twoje łydki są  napięta czy zrelaksowana. Niczego nie zmieniaj, tylko obserwuj. Przejdź uwagą przez kolana, zatrzymaj się i weź głęboki wdech będąc uwagą w swoim lewym kolanie. 

6. Skieruj teraz myśli do swoich ud i skieruj tam swój oddech. Zauważ w jakiej pozycji się znajdują. Poczuj ciężar ciała, który spoczywa na twoich udach kiedy siedzisz. 

11. Skieruj teraz uwagę i oddech do swoich pośladków. Jeżeli siedzisz, to duża część twojego ciężaru spoczywa na pośladkach. Poczuj ten ciężar, który dociska twoje ciało do krzesła lub fotela. 

12. Wyobraź sobie, że całe twoje nogi i pośladki wypełnia intensywny czerwony kolor. Poczuj ciepło, pewność i bezpieczeństwo koloru czerwonego. 

13. Twoje stopy, nogi, stawy, pośladki to fundament Twojego ciała. Codziennie trzymają Twój ciężar, pomagają chodzić, przyjmują Twój ciężar przy siedzeniu, spacerowaniu, bieganiu. Poczuj wdzięczność za swoje nogi, za pracę którą wykonują. 

14. Przejdź uwagą do swojego odcinka lędźwiowego i do bioder, miednicy. Skieruj tam również swój oddech. Zastanów się, jakie doznania płyną z tamtego miejsca. Nie próbuj niczego kontrolować, po prostu zaobserwuj. Wyobraź sobie, że całą przestrzeń od odcinka lędźwiowego kręgosłupa do przodu miednicy wypełnia kolor pomarańczowy. Poczuj energię i żar tego koloru.

15. Skieruj swoją uwagę do brzucha. Zaobserwuj w jakim jest stanie. Skieruj oddech w to miejsce. Obserwuj swój brzuch bez oceniania go. Zastanów się jakie emocje płyną z twojego brzucha. Co czujesz kiedy kierujesz tam swoja uwagę. Obserwuj swoje doznania. 
Wyobraź sobie strumień ciepłego, żółtego światła, który wypełnia całą twoją przestrzeń brzucha. Poczuj ciepło tego koloru i jego kojące możliwości. 
Pomyśl, jaką pracę codziennie wykonuje twój brzuch, czyli żołądek, jelita, wątroba i inne narządy. Wykonują swoją pracę choć nie zawsze im pomagamy. Poczuj wdzięczność za swoje ciało i pracę, którą wykonuje. 

16. Skieruj teraz uwagę na swoje plecy i skieruj tam również swój oddech. Poczuj jak plecy rozszerzają się razem z klatką piersiową przy oddychaniu. Zbadaj każdy fragment pleców, powoli bez żadnego oceniania. 

17. Skieruj uwagę do swojej klatki piersiowej. Świadomie oddychaj w to miejsce. Poczuj jak żebra się rozszerzają przy każdym oddechu. Zastanów się, jakie doznania płyną z twojej klatki piersiowej, z twojego serca. Wyobraź sobie ciepły, zielony kolor, który wypełnia twoją klatkę piersiową. Poczuj spokój tego koloru i dobro, które ze sobą niesie. 
Pomyśl o tej codziennej pracy płuc i serca. Poczuj wdzięczność za swoje ciało i pracę, którą wykonuje. 

18. Przenieś uwagę i oddech do swojej szyi i gardła. Zaobserwuj jakie emocje pojawiają się w tym miejscu. Wyobraź sobie spokojny, niebieski kolor, który wypełnia twoje gardło. Poczuj lekki chłód i przede wszystkim spokój koloru niebieskiego. 
Pomyśl, jaką pracę wykonuje szyja – zaobserwuj ile wykonuje ruchów, kiedy ruszasz głową, oglądasz się za siebie. Pomyśl o gardle, które przełyka, ale także o strunach głosowych, dzięki którym mówisz. Poczuj wdzięczność za swoje ciało i pracę którą wykonuje. 

19. Przenieś uwagę na swoją twarz. Pomyśl ile emocji potrafi wyrazić. Na twarzy masz oczy do patrzenia, nos do oddychania ale i wąchania, usta do jedzenia i mówienia. Przy twarzy masz uszy do słuchania. Dzięki twarzy można Cię rozpoznać. 

20. Na końcu, przenieś uwagę do głowy. Pomyśl ile się codziennie dzieje w twojej głowie. Popatrz na to z dystansem. 

21. Sprawdź, jakie odczuwasz doznania w ciele i zauważ w jakiej części ciała odczuwasz największy spokój. Przenieś tam swoją uwagę. 

22. Poczuj równocześnie to spokojne miejsce i swoją głowę, w której możesz czuć duży ruch i dynamikę. 

23. Popatrz, jak spokój z ciała łączy się z doznaniami z głowy. 

24. Przenieś uwagę do głowy i wypełnij ją spokojem. 

25. Połóż obie stopy na podłodze i poczuj kontakt z podłożem. 

26. Weź jeszcze jeden głęboki wdech i podczas wydechu wyobraź sobie, że całe twoje ciało i głowa się rozluźniają. 


Podczas tej medytacji wielokrotnie wracałam do poczucia wdzięczności dla twojego ciała. 
A teraz zastanów się:

  • co wydarzyło się wczorajszego dnia, za co możesz czuć wdzięczność? Powiedz sobie to w głowie.
  • za co jesteś wdzięczny/wdzięczna w swoim życiu zawodowym? Powiedz sobie to w głowie.
  • za co jesteś wdzięczny/wdzięczna w swoim życiu prywatnym? Powiedz sobie to w głowie.

Odpowiadaj sobie na jedno z tych pytań każdego dnia. 

Dziękuję