Een onvergetelijke reis naar Gambia (final day)

We zijn al een paar dagen in Gambia (zie vorige blog): we hebben 42 apparaten -van iPads tot security camera’s- aangesloten. Yes, het lijkt te werken! Dan krijgen we een telefoontje: iets functioneert toch niet naar behoren. Hoe nu verder? 

Van alle markten thuis

In de hoofdstad van Gambia, Banjul, is dagelijks een grote markt. Sia vroeg of wij meegingen, omdat dit een bijzondere ervaring zou zijn voor ons. Wel werden wij gewaarschuwd dat dit geen markt is, zoals wij dat gewend zijn in Nederland. Omdat het over één dag Koriteh is (het einde van de Ramadan), is het nog drukker dan normaal op deze markt.

Vandaag is onze laatste volledige dag in Gambia. We worden door Sia en één van de mama’s opgewacht in een taxi bij een parkeerplaats nabij ons hotel. Het is ongeveer een half uur rijden naar de markt en we moesten verplicht ons paspoort meenemen. Vlak voor Koriteh vinden namelijk extra controles plaats en als je als toerist je paspoort niet kunt laten zien, kan dit voor problemen zorgen. We werden gelukkig niet gecontroleerd en konden gemakkelijk doorrijden naar Banjul.

Onderweg naar de markt stoppen we bij een winkeltje. Het is prachtige stofwinkel en de meest bijzondere kleurencombinaties zijn hier te vinden. Hier in Gambia is het gebruikelijk om stof te kopen bij een winkel als deze, de stof vervolgens naar een kleermaker te brengen, die hier een kledingstuk op maat van maakt.

Sia kent de eigenaar van deze winkel: hij heeft een pakket met armbanden, kettingen en andere sieraden voor haar klaar liggen. Sia vertelt ons dat ze hulp krijgt van mensen, zoals de eigenaar van deze winkel, bij het uitzoeken van mooie sieraden. Deze worden dan in Luxemburg en Nederland verkocht; de opbrengst hiervan gaat naar de stichting. Hetzelfde gebeurt met de aangeschafte lappen stof. Sia’s moeder maakt hier bijvoorbeeld handige tassen van die in Nederland veel geld opleveren. Ook hiervoor geldt: alle opbrengst gaat naar de stichting.

Dan komen we aan op de befaamde markt van Banjul. Het is er ontzettend druk en er wordt echt van alles verkocht. Mathijs en ik zijn vooral onder de indruk van hoe Sia over deze markt loopt als een ware Gambiaanse vrouw. Waar iedereen ons probeert te overtuigen om bij hun kraam te komen kijken, wordt Sia met rust gelaten. Velen kennen haar, zelfs met naam. Het was een ontzettend bijzondere ervaring om een keer over deze gigantische drukke markt te lopen.

De puntjes op de ‘i’

Op de terugweg vraagt Mathijs aan Sia wat de kinderen in de opvang nou echt heel lekker vinden en haast nooit krijgen. Ze denkt even na en zegt dan: ijsjes. We besluiten daarom om iedereen te trakteren. We stopen daarom eerst bij een supermarkt waar we 38 Cornetto’s kopen en meenemen naar de opvang. Bij binnenkomst delen we de ijsjes uit aan zowel de kinderen als alle volwassenen die rondlopen. Het was een groot succes!

Dan moet er toch nog echt wat werk verricht worden. We ondervonden nog wat problemen op het netwerk met de beveiligingscamera’s. Ook was het nog niet mogelijk om het netwerk van buitenaf te benaderen. Nadat ik mij er even in heb verdiept, zie ik dat er wat instellingen niet goed staan. Het kost mij gelukkig niet heel veel moeite om alles goed in te stellen. Dit houdt in dat we ons nu kunnen focussen op het afkoppelen van alle oude netwerkapparatuur en het wegwerken van de nieuwe apparatuur.

Het is inmiddels bijna 6 uur ’s avonds en we besluiten er een einde aan te breien. Eerder hadden we ons als doel gesteld om alles op maandag af te krijgen, zodat wij op de laatste dag konden inpakken en bijkomen voor de nachtvlucht. Omdat we allebei nog zo druk bezig waren met echt de puntjes op de ‘i’ te zetten, hadden we geen tijd meer om afscheid te nemen van alle kinderen en mama’s. Daarom zijn we toch op dinsdag nog even langs de opvang gegaan.

Op dinsdagochtend besluiten we om eerst onze spullen in te pakken voordat we naar de opvang gaan. Even rustig aan doen voordat we uitchecken. Het is Koriteh, het einde van de Ramadan: een feest dat in heel Gambia gevierd wordt. Dat zien we onderweg naar de opvang overal terug. Iedereen is prachtig gekleed en vrolijk. Deze dag staat in het teken van mooie kleding, heerlijk eten en het vooral samen vieren met je familie. Eenmaal aangekomen bij de opvang vertelt Gert-Jan dat alles vannacht normaal heeft gewerkt. Het internet bleef stabiel en alles bleef werken! Dat is fantastisch nieuws.

Sweet goodbye

Het is lunchtijd en we krijgen een heerlijke Gambiaanse nasi voorgeschoteld. Daarna krijgen we 2 zelfgemaakte plakken cake met slagroom. Het is duidelijk feest. De kindjes zien er prachtig uit in hun op maat gemaakte outfits met bijpassende schoenen!

Een heel belangrijk onderdeel van Koriteh is dat de kinderen op deze dag langs de huizen gaan en vragen om een ‘Sallybou’. Sia legt uit: “Waar wij met Sint-Maarten een liedje zingen en een snoepje krijgen, bidden hier de kinderen voor je en dan krijgen ze geld.” De mooi opgemaakte kindjes lopen de hele middag dus langs de huizen voor een Sallybou.

Mathijs en ik hebben nog best wat Gambiaans geld over en we besluiten om dit te schenken aan de stichting. Het gedoneerde geld is volgens Sia goed voor ruim een maand lang zakgeld voor alle kindjes. Ook doneren wij de kinderen 50 Dalasi per persoon als Sallybou. Hier waren ze ontzettend blij mee!

Het einde is in zicht en we maken ons klaar om te vertrekken. Sia vertelt ons dat de kindjes speciaal voor ons nog een lied willen zingen en ze neemt ons mee naar de ingang van de opvang waar alle kindjes keurig naast elkaar staan opgesteld. Ook alle mama’s zijn aanwezig. De kinderen zingen het nummer We Are The World voor ons als dank. Het was een emotioneel moment voor ons beiden: we waren er allebei stil van. Na het zingen neemt Aminata het woord en bedankt ons voor het werk wat wij hebben uitgevoerd. Ze legt uit dat het niet alleen belangrijk is voor de kinderen in het tehuis, maar ook voor de mama’s en de huiswerkdocent Martin. We geven iedereen binnen de opvang een hand en nemen afscheid van ze. We worden door Gert-Jan en Sia naar het vliegveld gebracht waar wij onze nachtvlucht zullen nemen. Het zit er dan toch echt op!

Wat een ervaring. Wat hebben wij een toffe tijd gehad met z’n tweeën. We hebben het bijzondere verhaal van Sia, Jean en Gert-Jan aan mogen horen, hun ware meesterwerk met eigen ogen kunnen zien. We hebben kennisgemaakt met alle mama’s, de docent en alle andere medewerkers die onderdeel zijn van het team dat zich 24 uur per dag inzet voor de 25 kinderen in de opvang. Ontzettend nobel werk.

Het is voor ons een eer dat wij onderdeel hebben kunnen uitmaken van dit project. We zijn erg blij dat we het netwerk op tijd hebben kunnen opleveren en dat het voldoet aan onze eigen verwachting maar nog belangrijker, die van Les Amis de Gambie. Sia, Jean en Gert-Jan zijn mensen die al hun tijd, geld en liefde steken in het geven van een goede toekomst aan kinderen die eerst helemaal geen toekomst hadden. Het is een eer dat wij deze acht dagen deel uitmaakten van dit team en deze kinderen ook op het gebied van technologische ontwikkeling en digitalisering een toekomst kunnen bieden.

Ook willen Mathijs en ik iedereen binnen Capgemini bedanken die dit project tot stand heeft gebracht. Het is iets waar we met z’n allen met trots op terug kunnen kijken.

Bekijk hier de aftermovie van het Gambia avontuur.

Leon Caffa

Expert in Virtual Office

I help our clients through a phase of transition, where new technologies are embraced without compromising the unique requirements of their business services while at the same time maintaining compliancy with enterprise policies and legal boundaries.