CO2-reductie: data essentieel voor bedrijven om kloof te overbruggen tussen ambitie en actie

Willen bedrijven hun CO2-reductie-doelstellingen behalen, dan moeten ze het potentieel van hun emissiedata ten volle benutten. Dit blijkt uit de nieuwe studie van Capgemini Research Institute, “Data for Net Zero: Why data is key to bridging the gap between net zero ambition and action“,[1]: Hoewel de overgrote meerderheid (85%) van de bedrijven de waarde van emissiedata inziet, is bijna de helft (48%) niet goed in staat deze data te gebruiken om beslissingen te nemen. Momenteel gebruiken bedrijven emissiedata vooral om verslag uit te brengen over hun milieuprestaties en zelden om bestaande processen te verbeteren of mogelijkheden vast te stellen om emissies te verminderen. De ontwikkeling van robuust databeheer en samenwerkingsmogelijkheden in de hele sector biedt bedrijven de mogelijkheid om hun koolstofvoetafdruk in de hele waardeketen te verminderen.

In de studie werden meer dan 900 bedrijven ondervraagd die zich tot doel hebben gesteld netto nul emissies te realiseren. Meer dan de helft (53%) van de bedrijven die emissiedata in hun besluitvormingsproces hebben opgenomen, heeft al voordelen gezien: Deze omvatten een extra emissiereductie van gemiddeld 4,6%, bovenop de effecten van bestaande duurzaamheidsmaatregelen, naast meer transparantie.

Indirecte emissies grootste uitdaging voor bedrijven
Het is voor de meeste bedrijven lastig om data te verzamelen en te beheren over zogeheten Scope 3-emissies [2] die indirect in de waardeketen worden veroorzaakt. Geschat wordt dat Scope 3-emissies gemiddeld tot 95 procent van de CO2-voetafdruk van een bedrijf uitmaken [3], maar slechts 24 procent van de bedrijven denkt een nauwkeurig of ten minste bij benadering beeld te hebben van welke leveranciers verantwoordelijk zijn voor het merendeel van deze emissies. Bovendien meet minder dan een derde (30 procent) van de bedrijven de emissies van de aangekochte goederen en diensten. Slechts 27 procent meet de CO2-uitstoot van het gebruik van de producten die zij verkopen.

De redenen hiervoor zijn deels een gebrek aan vertrouwen in de door de bedrijven verzamelde data, aangezien deze vaak gebaseerd zijn op schattingen van de industrie of door derden zijn verzameld. Een andere reden is een gebrek aan deskundigheid op het gebied van CO₂-boekhouding. Veel organisaties beschikken niet over de deskundigheid en ervaring om emissies te meten en deze data te gebruiken voor de besluitvorming.

Kwalificatie en samenwerking zijn essentieel voor vooruitgang
Door intensieve samenwerking in het bredere ecosysteem krijgen organisaties toegang tot meer betrouwbare emissiedata. Momenteel zegt minder dan een derde (32%) van de bedrijven deel te nemen aan initiatieven op het gebied van data-ecosystemen om emissiedata te delen met externe belanghebbenden zoals ngo’s, concurrenten, leveranciers en klanten. Volgens de auteurs van de studie kunnen bedrijven echter alleen net zero bereiken als ze nauw samenwerken met hun leveranciers om de emissies beter op te vangen en te beheren.

De studie van Capgemini benadrukt ook de noodzaak van robuust databeheer om vooruitgang te boeken op het gebied van decarbonisatie. Het moet bedrijven in staat stellen data uit verschillende bronnen te bundelen, te consolideren en te optimaliseren. Daartoe moeten in het hele bedrijf verantwoordelijkheden voor decarbonisatie worden vastgesteld, duidelijke CO2-KPI’s voor bedrijfsteams worden gedefinieerd en meer worden geïnvesteerd in mogelijkheden voor koolstofboekhouding.

67 procent van de bedrijven noemt namelijk het gebrek aan kennis op het gebied van CO₂-boekhouding als een van de grootste uitdagingen bij de registratie en rapportage van emissies. Tot nu toe investeren slechts weinig bedrijven (7 procent) in bewustmaking en kwalificatie van hun werknemers op het gebied van duurzaamheid en klimaatbescherming. Door hierin verandering te brengen kan het tekort aan geschoolde werknemers worden aangepakt.

Zhiwei Jiang, CEO van de Insights & Data Global Business Line en lid van het Group Executive Committee van Capgemini: “Organisaties en regeringen hebben weliswaar doelstellingen voor CO2-vermindering vastgesteld die vijf, tien, dertig jaar van ons verwijderd zijn, maar dat betekent niet dat duurzaamheid een toekomstig probleem is. Onze planeet bevindt zich nu in een crisis. En als je je vooruitgang wilt volgen, vooruitgang wilt boeken met nieuwe regelgeving of wetgeving en als je wilt inspelen op de vraag van de consument, dan zijn data en analyses de sleutel tot succes. Er zijn er te weinig die hun reis naar deze doelstellingen echt datagedreven aanpakken. Samenwerking speelt hier ook een cruciale rol – in de waardeketen of via wereldwijde allianties om gezamenlijk de emissiebeheersystemen te verbeteren. Organisaties moeten ook investeren in hun koolstofboekhouding en duidelijke emissiedoelstellingen vaststellen, zodat ze van ambitie naar actie kunnen overgaan.”

Verdere informatie over het rapport is beschikbaar via deze link.

[1] We zien dat de definitie van net zero voortdurend evolueert. In het kader van deze studie hebben wij de volgende definitie van net zero gebruikt, gebaseerd op de huidige IPCC-definitie van de term: “Net zero zijn betekent voor een organisatie dat de uitstoot van broeikasgassen (CO2, methaan, stikstofoxiden, enz.) binnen een bepaalde termijn tot vrijwel nul wordt teruggebracht en dat de resterende emissies uit de atmosfeer worden verwijderd.” Het onderzoek verwijst ook naar SBTi’s Corporate Net-Zero Standard, gelanceerd in oktober 2021, om de essentiële vereisten te definiëren waaraan net-zero-doelstellingen moeten voldoen om consistent te zijn met de doelstelling om de wereldwijde temperatuurstijging te beperken tot 1,5°C. De 900 organisaties uit ons onderzoek hebben Netto Zero-doelstellingen in ruimere zin vastgesteld, die niet in alle gevallen voldoen aan de “Corporate Net-Zero Standard” van de SBTi.

[2] Scope 3-emissies bestaan uit upstream- en downstreamemissies. Upstream-emissies zijn afkomstig van indirecte bronnen in de toeleveringsketen van een bedrijf, bijvoorbeeld bij de aankoop van goederen en diensten, distributie of vervoer. Downstream-emissies ontstaan door het gebruik van de verkochte producten en de behandeling ervan aan het eind van hun levenscyclus.

[3] CNBC, “Climate experts are worried about the toughest carbon emissions for companies to capture”, augustus 2021.