Ga direct naar inhoud

Een onvergetelijke reis naar Gambia (dag 1-3)

Leon Caffa
2019-06-06

Op dinsdag 28 mei zijn collega Mathijs Braam (Testing) en ik vertrokken richting Gambia voor een project voor een kinderopvang van Les Amis des Gambie in de context van duurzame ondernemerschap en digitalisering. Voor dit project gaan we een stabiel WiFi-netwerk aanleggen waarop Microsoft Surface tablets aangesloten zullen worden. Het materiaal is gedoneerd door Capgemini (tablets) en HPE Aruba (netwerkapparatuur). Dankzij deze onderneming zullen 25 kinderen in deze opvang de mogelijkheid hebben om zichzelf nog verder te ontwikkelen.

Op weg

Tijdens de lunch op ons kantoor op maandag 27 mei maakten Mathijs en ik voor het eerst kennis met elkaar. De dag erna zullen we samen naar Gambia reizen voor een once in a lifetime project. Dinsdagochtend begon al met obstakels, doordat er OV-stakingen plaatsvonden in heel Nederland. Dit betekende dat wij een oplossing moesten zoeken om naar Schiphol te komen. Gelukkig bood mijn vriendin, Karin, aan om ons te brengen. Daar hadden we het eerste probleem mee overwonnen. Nadat we -na een korte vertraging- eindelijk richting Afrika vlogen, ontstond het tweede probleem. Een stewardess riep om dat er problemen waren op het vliegveld van Banjul, het vliegveld waar wij zouden landen. Het vliegtuig was daarom genoodzaakt om een tussenlanding te doen in Dakar, Senegal. Er heerste nogal wat onduidelijkheid over wat er precies was gebeurd en of het deze avond nog opgelost zou kunnen worden. Long story short: uiteindelijk onze vlucht naar Gambia gecanceld; wij zouden moeten overnachten in Sal. Nadat we onze koffers hadden gevonden stonden er 3 gigantische bussen van de reisorganisatie ons op te wachten op de parkeerplaats. Deze bussen brachten ons naar een gigantisch resort waar wij de nacht zouden doorbrengen Het was inmiddels in Nederland 3 uur ’s nachts en wij waren helemaal kapot van de lange dag en besloten om nog even een drankje te doen om bij te komen van de lange dag.

De volgende dag was het wachten op nieuws. Tegen het einde van de middag werd duidelijk dat het vliegveld nog zeker de hele dag gesloten bleef: wij moesten nog een extra nacht op Sal blijven. In de avond ontvingen we de informatie dat het vliegveld vrijgegeven was en dat wij op donderdagochtend onze reis dan toch eindelijk konden vervolgen richting Banjul. Er stond om 7:30 een bus klaar die ons vervoerde richting het vliegveld. Iets na 10.00 stegen we eindelijk op. Uiteindelijk bereikten wij dan op donderdagmiddag 12:20 lokale tijd onze eindbestemming, Banjul in Gambia!

We made it!

Nadat we onze koffers hadden gepakt, liepen we naar de ontvangsthal. Hier stonden Gert-Jan, een van de eigenaren, en Aminata, de manager, ons op te wachten. We besloten om gelijk door te gaan naar de opvang omdat we al anderhalve dag kwijt waren aan werktijd. Eenmaal aangekomen bij de opvang stonden Sia en Jean, de oprichters van de opvang, ons op te wachten. Na een korte kennismaking kregen we een rondleiding door de opvang. Gelijk zagen we een groot spandoek hangen met de tekst: “Uncle Leon, Uncle Mathijs, Welcome.”Dit was gemaakt door Mark. Een 7-jarige jongen die per se dit spandoek voor ons wilde maken. Hij had nog nooit zoiets gemaakt, vertelde Sia, maar stond erop om iets voor ons te maken. Ook op een groot krijtbord aan de muur stond met grote letters dezelfde tekst. Een warm onthaal was het zeker!

De opvang ziet er echt prachtig uit. Aan alles is gedacht. De gehele opvang is zelfvoorzienend. Er zijn twee waterputten die zorgen voor genoeg water voor de hele opvang. Er zijn zonnepanelen en twee windmolens die genoeg energie leveren. Gert-Jan liet ons met grote trots de “machinekamer” zien. In deze machinekamer is echt aan alles gedacht. De inkomende energie wordt door een transvormer omgezet naar een constante 230 volt output zodat de levensduur van alle apparatuur binnen deze opvang veel hoger ligt dan de gemiddelde apparatuur in Gambia. Gert-Jan vertelde ons dat er korte tijd geleden een brand had plaatsgevonden in het huis waarin zij wonen. Om dit in de toekomst te voorkomen heeft hij zelfs een eigen brandinstallatie gemaakt. Twee enorme watertanks staan klaar om op elk moment 6 bar waterdruk te leveren in geval van een brand.

Later in de middag arriveerden de 24 kinderen die in de opvang wonen thuis van school. Stuk voor stuk kwamen ze ons begroeten en voorstellen. Toch vonden ze het allemaal wel heel spannend om ons te zien.

Omdat een groot gedeelte, zo’n 95%, van de Gambianen moslim is, is een groot gedeelte van de mensen aan het vasten tijdens ons bezoek. Maar Sia vertelt ons dat omdat het einde van de ramadan in zicht is, dit het moment is dat de moslims iets goeds doen voor een ander. Dit schijnt een belangrijk onderdeel te zijn als Koriteh, het Suikerfeest, aanbreekt. Zo kwamen er twee docenten en twee kinderen van een lokale basisschool naar de opvang om 5 tassen vol met kleren en schoenen te doneren. Dit was een inzamelingsactie geweest van de school speciaal voor deze opvang.
Een ander voorbeeld was een oma van twee van de kindjes die langskwam bij de opvang. Deze vrouw kwam langs om kleren te schenken aan de tweeling voor Koriteh. Gert-Jan en Sia vertelden ons dat deze vrouw zelf helemaal geen geld heeft en ontzettend ver van de opvang af woont. Deze oma heeft, het weinige geld dat zij heeft, gespaard om kleren te kopen voor de tweeling. De tweeling kwam daarna vol trots de nieuwe kleren laten zien aan oma. Ook ontvingen beide kinderen 25 dalasi van hun oma wat gelijkstaat aan ongeveer 45 eurocent. Voor iemand die echt werkelijk helemaal niets heeft, is dit ontzettend veel geld.

Later op de dag kwam er een verlegen jongen mijn kant op en gaf mij een zelf geknutselde brief. Hierin stond beschreven dat hij ontzettend blij was met wat wij hier kwamen doen en dat hij ons hiervoor graag wilde bedanken.

Onze eerste dag in Gambia was een dag met veel ontmoetingen maar ook ontzettend veel gemengde gevoelens. We zijn zeer benieuwd wat we morgen allemaal gaan meemaken. Morgen zullen we vroeg in de ochtend opgehaald worden om te beginnen aan het project om een goed netwerk op te zetten binnen de gehele opvang.

Lees het vervolg van onze reis hier.