Een onvergetelijke reis naar Gambia (dag 3-6)

Op dinsdag 28 mei zijn collega Mathijs Braam (Testing) en ik vertrokken richting Gambia, naar een kinderopvang van Les Amis des Gambie. In deze opvang verblijven dagelijks 24 kinderen en 5 mama’s die 24 uur per dag klaar staan om deze kinderen een goede toekomst te geven. Het doel van onze reis is het opzetten van een stabiel draadloos netwerk binnen de gehele opvang. Capgemini doneerde voor dit project 25 Microsoft Surface tablets en HPE Aruba doneerde alle benodigde netwerkapparatuur. De eerste dagen van ons avontuur lees je hier terug!

Hoe het allemaal begon

Capgemini collega Ernst van Dam gaat al jaren naar Gambia op vakantie met zijn gezin. Tijdens een van deze vakanties komt Ernst in gesprek met Gert-Jan Bevers, de man van Sia Jongeneel. Gert-Jan en Sia blijken een kinderopvang te hebben in Gambia waar ze 24 kinderen opvoeden en hen een goede toekomst proberen te geven. Deze kinderopvang heet Les Amis de Gambie. Gert-Jan vertelt Ernst dat er sinds kort een studieruimte is gebouwd op het terrein van de kinderopvang dankzij één van de laatste sponsoracties. Hier kunnen de kinderen hun huiswerk maken, maar krijgen ze ook extra educatie zoals Franse taalles en computerles. Er was echter 1 probleem op het gebied van computerles. De netwerkverbinding op het terrein was erg instabiel en niet sterk genoeg om de studieruimte te bereiken. De huiswerkdocent van de opvang, Martin, beschikt over 1 iPad en 2 oude computers waarop de kinderen computerles krijgen.

Toen Ernst dit hoorde, kreeg hij een idee. Ernst vroeg Capgemini te hulp en zo geschiedde. Collega Sandra Geers maakt Ernst erop attent dat er 25 Microsoft Surface tablets beschikbaar zijn die vroeger van accountmanagers zijn geweest. Deze worden gedoneerd aan de opvang. Ondanks dat dit niet het netwerkprobleem oplost, zijn Gert-Jan en Sia ontzettend blij met deze schenking. Vervolgens kwam Ernst met de tablets bij mij terecht; hij vertelt over het project en over de netwerkproblemen op het terrein. Hij tekende een plattegrond van de opvang op een whiteboard en samen hebben we een goede netwerkarchitectuur geschetst. Omdat ik contacten heb bij HPE Aruba, vroeg ik hen te hulp. Ze besloten uiteindelijk om alle benodigde apparatuur voor het opzetten van een stabiele netwerkverbinding te doneren aan het tehuis.

Aan de slag

Nadat Mathijs en ik redelijke vertraging hadden opgelopen (lees het hier terug), konden we dan op vrijdag eindelijk beginnen. ’s Ochtends werden we om 8 uur opgepikt door de schoolbus, die de kindjes naar hun school had gebracht. Zo’n 25 minuten later arriveren we weer bij de opvang. We drinken een bakje koffie en we gaan aan de slag. Gert-Jan legt mij uit wat hij allemaal voor apparatuur heeft aangesloten op het netwerk en waar hij per se bij moet kunnen komen van buitenaf.

In de opvang is 24 uur per dag een beveiliger van het bedrijf G4S aanwezig om de poort te bewaken. Deze hebben camera’s in en rondom de opvang staan en hier is een systeem voor aanwezig die op het netwerk aangesloten moet worden. Ook heeft Gert-Jan zelf een aantal camera’s in de opvang hangen die hij met zijn telefoon kan bedienen. Op deze manier kan hij rondkijken en zo zien of alles goed verloopt. Na enige uitleg besluit ik om de huidige netwerkarchitectuur te bekijken. Daarna begin ik met het afkoppelen van de huidige apparatuur en het aansluiten van de netwerkswitch.

Om er zeker van te zijn dat de studieruimte een goede ontvangst heeft van het signaal, besluiten we om daar een access point op te hangen. Om dat te bewerkstelligen moet er een netwerkkabel vanuit het kantoor, waar alle netwerkapparatuur geplaatst is, naar de studieruimte komen. De afstand naar de studieruimte zal ongeveer tegen de 70 meter worden aan kabel. Gelukkig hadden we een 100 meter netwerkkabel meegenomen vanuit Nederland dus dat was voldoende. Ondertussen, toen ik bezig was met de apparatuur, werden de gaten voor de kabels in de muren geboord, goten gemaakt om de kabels in te leggen en buizen uitgemeten waar de netwerkkabels doorheen getrokken zouden worden. Deze buizen zorgen voor extra bescherming van de kabels als deze in de grond liggen.

Omdat het internet voor de kinderen nogal een ontastbaar begrip is, begrijpen ze eigenlijk nog niet echt wat we precies aan het doen zijn. Maar omdat Gert-Jan, Sia en de mama’s wel uitgelegd hebben dat het iets is waar ze ontzettend veel aan hebben, weten ze dat wij bezig zijn met iets belangrijks. Dit zagen wij dagelijks terug. Elke dag ontvingen wij brieven, tekeningen, puzzels of kleurplaten die de kindjes speciaal voor ons hadden getekend. Elk van deze cadeaus stond in het teken van dankbaarheid. Een prachtig gebaar.

Ondertussen gaan we gestaag verder met het maken van de netwerkarchitectuur. De netwerkkabels in het kantoor en in de studieruimte zullen netjes weggewerkt worden door het gebruik van muuraansluitingen. Maar voordat dit kan lukken, moeten de netwerkkabels gemaakt worden. Gert-Jan is erg technisch aangelegd en is daarom ontzettend ijverig om alles te snappen op het gebied van netwerk en de techniek hierachter.

Nadat ik heb uitgelegd hoe een netwerkkabel werkt en op welke manier het stekkertje erop aangesloten moet worden, gaat Gert-Jan aan de slag. Uiteindelijk kunnen de kabels getest worden met een kabeltester, maar het een en ander blijkt nog niet goed te gaan. Morgen weer een nieuwe dag.

Eerst overwinning

Het einde van de Ramadan is in zicht. Een maand lang vasten wordt feestelijk afgesloten met Koriteh, wat wij kennen als het Suikerfeest. Een dag vol vrolijke mensen, prachtige outfits en, het belangrijkste: heerlijk eten. Vandaag passen de kinderen van de opvang hun kleren voor deze viering. Vol trots showen zij ons deze, allemaal gemaakt van eenzelfde stof met luipaardprint.

Ondertussen is Gert-Jan nog steeds bezig met het werkend krijgen van de netwerkkabel en ben ik nog steeds bezig met het instellen van de netwerkswitch. Momenteel draait het oude netwerk nog steeds op de achtergrond; deze willen we natuurlijk vervangen voor het nieuwe netwerk.

Gert-Jan heeft de netwerkkabel, die loopt naar de studieruimte, aan het einde van de ochtend eindelijk werkend gekregen! Dit betekent dat we de access point in de studieruimte aan kunnen sluiten en het netwerk kunnen gaan testen.

Helaas: te vroeg gejuicht. We krijgen geen netwerk op de apparaten die verbinding krijgen via de access point. Tijdens de lunch krijg ik een zogenoemd ‘eurekamomentje’ en ik kan niet wachten om dit uit te proberen. Mijn gevoel bleek juist en na het aanpassen van enkele instellingen in de switch hebben we een werkende netwerkverbinding in de studieruimte. De eerste overwinning is daar! Omdat de apparatuur in de studieruimte perfect werkt, is het tijd om de kabels netjes weg te werken. Er wordt een muuraansluiting opgehangen waar de kabels in aangesloten worden. Het blijkt allemaal toch iets meer tijd te kosten dan we van tevoren hadden gedacht, maar dit is geen enkel probleem. We zullen het hoe dan ook op tijd af krijgen!

We zijn er bijna

Het is inmiddels zondag en dat betekent dat het einde van dit avontuur dichterbij komt. Ons streven is om het netwerk vandaag af te krijgen. Alles moet vandaag stabiel blijven werken, wanneer wij naar ons hotel gaan. In de loop van de middag begint het er dan toch echt op te lijken. Het oude netwerk is inmiddels volledig afgekoppeld en het nieuwe netwerk is actief. Er zijn 4 Wifi-signalen actief waarop ingelogd kan worden. Een studienetwerk, gastnetwerk, securitynetwerk en een managementnetwerk. Alle netwerken hebben een eigen doel. Het studienetwerk is opgezet om de tablets op aan te sluiten. Het securitynetwerk is opgezet voor de beveiligingscamera’s op het terrein. Het gastnetwerk is opgezet voor eventuele gasten en het managementnetwerk is logischerwijs opgezet voor het management. Samen met Gert-Jan loop ik alles langs om te kijken of alles goed functioneert. We moeten alle apparaten binnen de opvang overzetten op het nieuwe netwerk en hier zit veel tijd in.

In totaal zijn er op ieder moment 42 apparaten aangesloten op het oude netwerk en deze moeten handmatig overgezet worden naar het nieuwe netwerk. Dit betekent op zoek gaan naar de apparaten. Dit zijn apparaten als iPads, mobiele telefoons, smartwatches, radio’s, televisies, laptops, camera’s en ga zo maar door. Om er zeker van te zijn dat alles goed functioneert, doen we dit gelijk. Vooral de beveiligingscamera’s zijn erg belangrijk, omdat Gert-Jan deze te allen tijde kan bekijken en besturen op afstand. Als bijna alles blijkt te werken zoals gehoopt, kunnen we met een gerust hart terug naar ons hotel. Later op de avond stuurt Gert-Jan ons toch nog een bericht dat er iets nog niet helemaal functioneert zoals gehoopt. Dit pakken we morgen weer op.

De afgelopen dagen bestonden voor ons uit het ontmoeten van veel nieuwe mensen en het uitvoeren van de werkzaamheden. Maar wat ons het meeste is bijgebleven zijn de verhalen die we van iedereen horen. De prachtige verhalen van iedereen die zo graag een steentje wil bijdragen. De sponsoren die geld bijleggen om de kinderen te kunnen helpen in hun educatie en opvoeding. Zonder deze sponsoren zou de opvang niet kunnen bestaan en zouden deze kinderen geen toekomst hebben. Het is voor ons daarom een eer dat wij deze kinderen kunnen helpen in het bieden van een toekomst op het gebied van digitalisering. En de waardering is voor ons tastbaar. De mama’s koken in de middag een lunch voor ons met heerlijke lokale gerechten en onze tassen zitten inmiddels boordevol met brieven, tekeningen en kleurplaten als bedankje.

Over Les Amis de Gambie

In Gambia groeien 66.000 weeskinderen op zonder ouders. Het mag duidelijk zijn dat dit een schadelijke invloed heeft op de zorg en ontwikkeling van deze kinderen. Daarom is in 2005 in Sinchu Alhajie gestart met de bouw van een kindertehuis, dat in 2009 met hulp van vele sponsors en vrijwilligers is geopend. Het doel is hier 25 kinderen een thuis -inclusief goed onderwijs- te geven, zodat ze onbezorgd kunnen opgroeien tot evenwichtige volwassenen met een positief toekomstbeeld.

Naast dat ze de kinderen een goed thuis geven, leren ze hen dat het belangrijk is samen te bouwen aan een duurzame wereld en een beter klimaat. De energievoorziening in het kindertehuis bestaat uit zonnepanelen en een windmolen. Schoon water komt uit een ‘borehole’, -watertappunt- en op het terrein wordt zoveel mogelijk CO2 neutraal gewerkt en geleefd.

De kinderen die in het kindertehuis wonen groeien op in een veilige en liefdevolle omgeving; daar willen ze natuurlijk niet zomaar mee stoppen zodra zij volgens de wet volwassen zijn en het kindertehuis moeten verlaten. Zeker niet omdat de meeste van deze kinderen geen familie hebben waar zij op terug kunnen vallen. Daarom is op 10 minuten loopafstand van het kindertehuis een ‘in-between-house’ gebouwd met privémiddelen van een paar vaste sponsoren. De in het kindertehuis opgegroeide kinderen kunnen vanaf hun 18e jaar in dit huis, met vijf slaapkamers, wonen. Zij worden dan een aantal jaar begeleid tot zij er klaar voor zijn om geheel zelfstandig te leven.

Een kindertehuis runnen kost natuurlijk veel geld. Eten, kleding, gezondheidszorg en onderwijs vormen niet de enige kosten. Er zijn uiteraard ook nog kosten van personeel, transport naar en van school, verzekeringen en het onderhoud van de gebouwen en het terrein. Het kindertehuis kan alleen bestaan door bijdragen van sponsoren aan Stichting ‘Les Amis de Gambie’.

Benieuwd hoe ons avontuur in Gambia afloopt? Hou onze blog in de gaten!

Leon Caffa

Expert in Virtual Office

I help our clients through a phase of transition, where new technologies are embraced without compromising the unique requirements of their business services while at the same time maintaining compliancy with enterprise policies and legal boundaries.